دفتر مدرن روشی عجیب برای چسبیدن به ناکارآمدی ها دارد. چراغ‌ها در اتاق‌های کنفرانس خالی روشن می‌مانند، سیستم‌های تهویه مطبوع هوای خنک را روی میزهای خالی پرتاب می‌کنند، و برنامه‌های کاری ترکیبی کل طبقات را به شهرهای ارواح تبدیل می‌کند. حسگر Spot لاجیتک ادعا می‌کند که این مشکل را برطرف می‌کند، دستگاهی به شکل بیضی که با رادار mmWave بسته‌بندی شده است که برای تشخیص حضور انسان و بهینه‌سازی مصرف انرژی طراحی شده است. به نظر می رسد این گجت یک ارتقاء عملی باشد، اما وقتی دستگاهی برای ردیابی حرکت در همه زمان ها ساخته می شود، سوال فقط این نیست که چه کاری می تواند انجام دهد، بلکه این است که در نهایت به چه کسی خدمت می کند.
در اصل اسپات Spot یک ابزار آگاهی فضایی است (نه از نوع فضایی که اپل در مورد آن صحبت می کند). برخلاف حسگرهای حرکتی سنتی، که به تشخیص گرمای اولیه یا فروسرخ متکی هستند، رادار mmWave به Spot اجازه می‌دهد تا حتی کوچک‌ترین حرکات را تشخیص دهد تنفس، تغییرات جزئی در وضعیت بدن، ضربه زدن بی‌قرار انگشتان روی میز. این امر آن را بسیار دقیق‌تر از فناوری‌های قدیمی‌تر می‌کند، که اغلب زمانی که شخصی بیش از حد ساکن می‌نشیند، اشتباه می‌کند. این دستگاه این داده‌ها را به پلتفرم مدیریت دفتر لاجیتک می‌رساند. چراغ‌ها، تهویه و سایر سیستم‌های هوشمند می‌توانند به صورت پویا تنظیم شوند و هدررفت انرژی را در فضاهایی که واقعاً استفاده نمی‌شوند کاهش دهند.
طراح : Logitech لاجیتک
در تئوری، این عالی است و دفاتر در فضای بلااستفاده هزینه بر می شوند و هر چیزی که هدررفت را کاهش دهد یک برد است. خود سخت‌افزار شیک، محجوب و کاملاً بی‌سیم است و با بلوتوث و Thread کار می‌کند و عمر باتری آن تا چهار سال است. از دوربین یا میکروفون استفاده نمی‌کند، که باعث می‌شود کمتر تهاجمی‌تر از ابزارهای نظارتی که شرکت‌ها به بهانه ردیابی بهره‌وری به کار می‌برند، بی‌سروصدا باشد. اما اینجا جایی است که همه چیز مبهم می شود، فقط به این دلیل که یک دستگاه * آشکارا * از شما جاسوسی نمی کند به این معنی نیست که داده ها را به یک اکوسیستم گسترده تر تغذیه نمی کند که می تواند به روش هایی استفاده شود که ممکن است کارمندان به طور کامل درک نکنند.
ظهور دفاتر “هوشمند” اغلب به موازات افزایش نظارت کارفرمایان است. همان زیرساختی که بهره وری انرژی را تقویت می کند، می تواند به راحتی برای نظارت بر عادات کاری تغییر کاربری دهد. اگر سیستمی بداند که یک اتاق جلسه چه زمانی اشغال شده است، همچنین می داند که افراد چه مدت در آن سپری می کنند. اگر اشغال میز را ردیابی کند، می تواند الگوهای حضور و غیاب را آشکار کند. لاجیتک یک گجت Spot در مورد پایداری است و هیچ چیز دیگری نیست و همچنین دستگاهی برای ارسال داده های مفید برای کسانی که به دنبال الگوها هستند مانند مدیران، صاحبخانه ها، بخش های منابع انسانی است.
اینجاست که کارایی شرکت شروع به محو شدن به چیز دیگری می کند. از یک طرف، یک شرکت ممکن است از داده‌های Spot برای تنظیم سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات استفاده کند و این یک مورد استفاده منطقی است. از سوی دیگر، همین داده‌ها می‌توانند علیه کارمندان مورد استفاده قرار گیرند و به‌طور نامحسوسی بر سیاست‌های بازگشت به دفتر تأثیر بگذارند یا میزهای «کم استفاده» را علامت‌گذاری کنند. به راحتی می توان سناریویی را تصور کرد که در آن غیبت شما از یک ایستگاه کاری به محل بحث تبدیل می شود، نه به این دلیل که یک رئیس شما را زیر نظر دارد، بلکه به این دلیل که سیستم بی سر و صدا هر نوسان در استفاده از فضا را ثبت می کند.
طنز ماجرا این است که همان فناوری که نوید ساده‌سازی فضاهای کاری را می‌دهد نیز می‌تواند به نابودی آهسته آنها کمک کند. اگر کار هیبریدی به تسلط خود ادامه دهد، حسگرهایی مانند Spot ممکن است ثابت کنند که دفاتر اضافی هستند. شرکت‌های املاک و مستغلات در حال حاضر خود را برای حسابرسی آماده می‌کنند، زیرا نرخ‌های اشغال راکد شده است، و اگر بینش‌های مبتنی بر داده‌ها تأیید کنند که شرکت‌ها به متراژ مربعی که قبلا نیاز داشتند، نیازی ندارند، صاحبخانه‌ها کسانی هستند که به دنبال راه‌حل هستند. از این نظر، Spot می‌تواند شتاب‌دهنده‌ای باشد و به کسب‌وکارها توجیهی بدهد که باید برای همیشه کوچک‌سازی کنند.
به اعتبار Logitech لاجیتک، این شرکت Spot را به عنوان ابزاری برای کارآمدی و نه نظارت قرار داده است. هیچ ادغام مستقیمی با نرم افزار نظارت بر کارمندان وجود ندارد، هیچ ردیابی دقیقی برای افراد وجود ندارد. این واقعیت که به جای دوربین‌ها به رادار متکی است، یک تمایز اساسی است – تمایزی که حداقل حاکی از احترام اولیه به حریم خصوصی است.حتی اگر خود Spot از خطوط اخلاقی عبور نکند، به فرهنگ گسترده‌تری کمک می‌کند که در آن جمع‌آوری داده‌ها به طور فزاینده‌ای عادی می‌شود، جایی که تشخیص حضور به طور نامحسوس از راحتی به انتظار تغییر می‌کند.
اگر مفاهیم شرکتی را از بین ببرید، Spot یک محصول کاملاً عینی است. جمع و جور، به خوبی طراحی شده و از نظر فناوری چشمگیر است. آن کاری را که قرار است انجام دهد، انجام می دهد و بهتر از بسیاری از گزینه های جایگزین آن را انجام می دهد. و اگر شرکت‌ها Spot را مسئولانه مستقر کنند (این یک IF بزرگ است) – به طور شفاف هدف آن را به اشتراک می‌گذارند، داده‌های کارکنان را ناشناس نگه می‌دارند، و از آن صرفاً برای مدیریت منابع استفاده می‌کنند، همین می‌تواند گامی معنادار در جهت پایدارتر کردن دفاتر بدون به خطر انداختن اعتماد باشد. فشار برای بهره وری نباید به قیمت خودمختاری تمام شود، و در بهترین حالت ابزارهایی مانند این گجت می توانند به ساخت مکان های کاری هوشمندتر کمک کنند که هم به افراد و هم به حریم خصوصی احترام می گذارد. اینکه آیا کسب‌وکارها استفاده از آن را به این روش انتخاب می‌کنند، کاملاً یک سؤال دیگر است.
