برای میلیون‌ها نفر از افراد مبتلا به اختلالات بینایی، ناوبری روزانه چالش‌های دائمی را به همراه دارد که اکثر ما آنها را بدیهی می‌دانیم. کارهای ساده ای مانند راه رفتن در خیابان، شناسایی اشیاء یا یافتن مکان های خاص می تواند به تجربه های ناامیدکننده ای تبدیل شود که استقلال و اعتماد به نفس را کاهش می دهد. در حالی که درخواست کمک برای بسیاری یک راه حل طبیعی است، اما اغلب برای افراد کم بینا که برای خودمختاری خود ارزش قائل هستند و مایلند با شرایط خود در دنیا حرکت کنند، هزینه روانی دارد.
طرح مفهومی گیره هوشمند ویژن اید Vision Aid نشان‌دهنده کاربرد متفکرانه فناوری پیشرفته برای رسیدگی به این چالش‌ها به گونه‌ای است که به عزت احترام گذاشته و استقلال را افزایش می‌دهد. این دستگاه نوآورانه با تصور مجدد نحوه تعامل افراد کم بینا با محیط اطراف خود، فناوری های موجود را از امکانات ساده به ابزاری قدرتمند برای دسترسی تبدیل می کند. این مفهوم به جای توسعه سیستم‌های کاملاً جدید، هوشمندانه فناوری‌های ایجاد شده را برای ایجاد راه‌حل پوشیدنی که هم آشنا و هم انقلابی به نظر می‌رسد، تغییر می‌دهد.
طراح : Mauli Rai مائولی رای
در حالی که فناوری‌های کمکی مختلفی برای افراد کم بینا وجود دارد، از عصای هوشمند گرفته تا دوربین‌های نصب‌شده روی بدن، بسیاری از آنها به اجزای اضافی مانند گوشی‌هایی نیاز دارند که تجربه کاربری پراکنده‌ای را ایجاد می‌کنند. گجت مفهومی Vision Aid از طبیعی ترین عامل کمک بصری الهام گرفته است : عینک. این طرح با ساخت لوازم جانبی که افراد کم بینا در حال حاضر به صورت روزانه از آن استفاده می کنند، بدون افزودن تجهیزات دست و پا گیر یکپارچگی با عادات موجود ایجاد می کند.
قلب فنی مدل مفهومی Vision Aid در دوربین های پیچیده Time of Flight (ToF) آن نهفته است که در بالای پیشانی قرار گرفته اند. این حسگرهای تخصصی نقشه‌های سه بعدی دقیقی از محیط اطراف ایجاد می‌کنند و آگاهی مکانی دقیقی را ارائه می‌دهند که وسایل کمک بصری سنتی نمی‌توانند با آن مطابقت داشته باشند. این قابلیت نقشه برداری در ارتباط با حسگرهای RFID کار می کند که اشیا و مکان های خاص را شناسایی می کند و درک جامعی از محیط اطراف کاربر ایجاد می کند که می تواند از طریق ابزارهای غیر بصری ارتباط برقرار کند.
بازخورد کاربر از طریق فناوری هدایت استخوانی و الگوهای ارتعاشی ظریف ارائه می‌شود و نیاز به گوشی‌هایی را که ممکن است صداهای مهم محیط را مسدود کنند، از بین می‌برد. بازخورد حسی توانایی کاربر را برای شنیدن ترافیک، مکالمات و نشانه‌های محیطی حفظ می‌کند و در عین حال راهنمایی ناوبری را دریافت می‌کند. سیستم بازخورد دو کاناله به کاربران امکان می دهد اطلاعات جهت و شناسایی اشیا را به طور همزمان پردازش کنند و درک غنی تری از محیط اطراف خود ایجاد کنند.
این طراحی دارای چندین ویژگی کیفیت زندگی است که توجه عمیق به قابلیت استفاده در دنیای واقعی را نشان می دهد. یک سنسور حرارتی به طور خودکار دستگاه را هنگام پوشیدن فعال می کند و از دست دادن دکمه های پاور یا سوئیچ ها جلوگیری می کند. حالت ضبط یک حافظه فضایی از مسیرهای پیموده شده ایجاد می کند و به کاربران این امکان را می دهد که با اطمینان مسیرهای آشنا را دنبال کنند یا از مناطق مشکل دار در سفرهای آینده اجتناب کنند.
گجت مفهومی ویژن اید Vision Aid نشان دهنده یک تغییر قدرتمند در نحوه تفکر ما در مورد فناوری کمکی است. به جای تلقی اختلال بینایی به عنوان شرایطی که نیاز به جبران دارد، طراحی به ناوبری به عنوان یک چالش جهانی می پردازد که می تواند از طریق رابط های نوآورانه مورد توجه قرار گیرد. این دیدگاه فراتر از دسترسی حرکت می کند تا این اصل را بپذیرد که طراحی خوب باید به همه کاربران قدرت دهد تا با وقار، استقلال و اطمینان در دنیای خود حرکت کنند.
